Tijdens de maand juni zit er veel speldaas in het water: pas geboren voorntjes, baarsjes,… De roofvissen eten tijdens die periode bijna niets anders.
Daarom gingen we op zoek naar een realistisch mini-kunstaasje. En de Crazy Fish Nano Minnow lijkt een kanshebber.
We hebben 3 pakjes om te testen: kleur 14 met reuk 6, kleur 40 met reuk 4, en ook nog kleur 51 met reuk 6.
Dat zegt natuurlijk niets, daar heb je dit stukje cataloog voor nodig:
We hebben dus: doorzichtig met glitters, bruin met rode glitter, en zwart.
Wat verder nog opvalt aan de cataloog: ze hebben ook een afgietsel van de Reins G Tail
En van de Keitech Swing Impact en Swing Impact Fat. Da’s goed afgekeken.
Maar wat we hebben is dus bruin met rode spikkels, doorzichtig met glitter, en zwart. Twee keer garnaalsmaak, en 1 keer octopus. (Mannekes, dat stinkt!)
Op de verpakking is altijd interessante ‘marketing wank’ te lezen.
‘Recommended sportsmen of Europe‘. Aanbevolen door Europese sportmannen?
‘Ultimate lifelike action‘. Dat is te snappen: levensechte actie.
‘Edible bait‘. Eetbaar, da’s positief. Gaan we niet testen.
En dan ‘variants of rigging’:
- swivel rigging
- swivel rigging nog eens, maar totaal anders
- JIGHAD rigging, de heilige oorlogsrig
- mormyshka, dat is een Russische garnaal
- offset, dus weedless
- en diverting rigging, wat dat ook mag wezen. Drop shot zijn ze vergeten, maar zo gaan wij de shads wel testen.
‘Gemaakt voor klassieke Europese roofvissen, zoals snoek, baars, forel, kabeljauw, en meerval’.
Die kabeljauw is wel vreemd, en meerval ook, voor shads van 4cm. Maar bon, ons target is baars.
In het zakje zit nog een doosje, met een dekseltje en een ‘blister’ bodem. Serieus foefelare om snel een ander shadje te pakken, maar ze blijven wel mooi in vorm.
De shads zelf zijn levensecht, met uitpuilende ogen en kieuwbogen en zelfs vinnen.
De staart loopt heel dun uit, da’s gunstig voor de actie.
Het rubber is taaier dan de Japanse shads.
We stappen naar de waterkant met een specifiek doel: veel baars vangen, in de periodes dat er veel speldaas zit.
De test bestaat uit een klein uurtje op een groot en ruig kanaal, en 2 uur op een klein en rustig kanaal, in de avond. Gewapend met de Major Craft Crostage en 0.06mm Momoi.
Test 1: we trekken de shad eens door het water en we hopen op een goede staartactie, ook bij lage snelheden. Check! Staartactie aanwezig. Niet heel fel en kloppend zoals de kleinste Relax Kopyto, maar wel consistent en voorspelbaar. Da’s realistisch, want echt speldaas heeft ook weinig kracht.
Test 2: pielen in een hoekje waar zeker een baars ligt. Resultaat: een kleine volger met de nano Minnow, en een mooie aanbeet met de referentieshad:
Da’s zuur. We gaan dit gedurende heel de test zo doen: we vergelijken de Nano Minnow met een referentieshad waarvan we weten dat hij goed werkt. Beide shads krijgen even veel ‘werptijd’.
Wat ook opvalt: als we de Nano Minnow door een grote school speldaas trekken, reageren sommige minivisjes verschrikt, de meerderheid draait weg, en een enkeling zwemt achter de nano minnow aan, voor een ogenblik. Dat is anders dan bijvoorbeeld bij een Keitech shad, waar half de school omdraait en de shad volgt alsof het hun leider is.
Het ziet er niet goed uit. De staartactie is wel goed, komt wel goed op gang, maar er is iets mis met de kadans. Het is toch niet realistisch genoeg qua drukgolf.
1 Stekhopping verder is het een treurige boel:de zon staat verkeerd, de baarsjes zijn moeilijk te verleiden. Maar het gaat toch beter met de referentieshad, die weet toch 2 kleintjes te verleiden:
Maar dan! Tik, tik, TREK!
Kastaarmans had trek in de doorschijnende variant van de Nano Minnow. Zou het dan toch goed werken?
Daarna viel het stil, en ook een stekje verder was krabben met de referentieshad de enige optie om een aanbeet te krijgen:
Voorlopige conclusie uit het grove water: slechte shad voor inactieve vis, maar er kan af en toe eens een kastaar aan bijten.
Test 3: kleine baars harken. We gaan naar een rustiger kanaaltje, laat op de avond. Daar zouden ze vlot moeten bijten.
Stek 1: hetzelfde verhaal: de Nano Minnow wordt naar huis gevist door de referentieshads. Een worp doen, geen tik of een heel klein tikje krijgen op de Nano Minnow, andere shad smijten en vis harken.
Maar het moet gezegd worden: de condities waren nog niet ‘à point’, en de stek was ook niet mega.
Stek 2: harken!
Harken gaat goed! Als de baars bijtlustig is, is de Nano Minnow een topshad. Initieel was het haakpercentage niet 100%, maar naarmate de shad een beetje uitgeleurd werd en dus losser op de haak kwam te zitten, was het bijna perfect.
Laat dit dus een top tip zijn voor shads van stevig rubber: losjes aanhaken voor de dropshot.
En in deze omstandigheden kwam het voordeel van stevig rubber echt naar boven: meer dan 30 vissen kunnen harken zonder dat de shad afgetrokken wordt of verslijt, is niet vanzelfsprekend.
Test 4: statisch en traag dropshotten.
Resultaat: zelfde als bij snel vissen, gaat goed als de vis bijtlustig is. In alle andere omstandigheden is het niet effectief.
Concluderende filosturbatie: fijn shadje, in zijn lengtecategorie, voor als de vis los is. Niet geschikt voor inactieve vis.
Prijs/kwaliteit: gemiddeld. Een pakje is niet duur, maar er zitten wel maar 8 shads in. Maar ze zijn dan wel weer heel duurzaam.