Een project doe-het-zelveren is altijd een avontuur. We leiden je door alle emoties die komen kijken bij het maken van een simpel hengelrek.
Emotie 1: VERLICHTING
Je hebt een KEI goed idee, al dan niet gestolen van een video die je op Youtube gezien hebt, of uit een artikel van de Stekelridders.
In ons geval: een hengelrek aan het plafond van de garage. Dat neemt geen plaats in, en je hengels zijn veilig opgeborgen en vangen geen stof.
Emotie 2: KEUZESTRESS
Waar gaan we het plaatsen? In het midden van de garage of aan de kant?
Gaat het niet in de weg hangen van de lamp?
Hoe breed? Voor hoeveel hengels?
Hout of kunststof? Met een gleuf, of enkel gaten?
Hier komt het erop neer dat iedereen zijn eigen weg inslaat. Sommige mensen zullen keer op keer gaan voor hout, of alles ultra massief en stevig maken. In een ontwerp vindt men zichzelf terug.
Sommige mensen zullen gaan voor gelakt massief eikenhout, met vliegende deuvels en zwaluwstaarten.
Sommige mensen zullen gaan voor orde: een metersbreed rek, met elke stok in dezelfde oriëntatie, op een vast interval, met de molenzwengels waterpas en op exact 90 graden.
Sommige mensen zullen gaan voor een rek met een inspirerend design, dat positieve emoties opwekt en de hengelsportbeleving naar hogere sferen brengt.
Wij gaan echter voor goedkoop en compact: een kunststof hoekprofiel met gaten in. Geen gleuven. En geplaatst vlak aan de koffer van de auto, want dat is logistiek gezien de ideale plaats.
TIP: probeer zo veel mogelijk van gedacht te veranderen op papier, of in karton. U weet wel, CAD. Cardboard Aided Design.
Emotie 3: ontmoediging
Uiteraard is het juiste materiaal niet voorhanden in de doe-het-zelfwinkel. in ons geval: kunststof hoekprofielen van 60x60mm bestaan niet, het gaat maar tot 50x50mm. En uiteraard moeten de kindjes mee, want zaterdag, en uiteraard krijg je dan de winkelkar tegen je enkels geramd, en uiteraard wordt er wel ergens een scène gemaakt en een traantje gebleten.
Maar laat ons vooral voortwerken.
Ha, flippo’s! Nostalgie! Dat kan emotie 3,5 zijn.
Emotie 4: mannelijkheid
Het is belangrijk dat je altijd het meest gevaarlijke werktuig gebruikt. Een zaag en een vijl zijn goed, maar power tools zijn beter.
Of scherpe dingen!
Maar bij elk doe-het-zelfproject is het onvermijdelijk dat er iets misgaat, en dat je opnieuw moet beginnen.
Emotie 5: de fuck-up
Gaten markeren met watervaste stift blijkt geen goed idee te zijn op wit kunststof: zelfs met groffe middelen gaan de lijnen er niet af.
Maar een ramp is dat niet: we kunnen het oude stuk als een prototype beschouwen, en als mal gebruiken voor versie 2, die een paar millimeter breder mag zijn. We gebruiken ook grote en kleine gaten, kleine gaten voor topjes, en grote gaten voor handvaten.
De flippo’s hebben dit keer geen gat in het midden, da’s gunstig.
Emotie 6: opkuis
Dit is het tegenovergestelde van emotie 4 😉
Schaamhaarvormige plastic krullen zijn het moeilijkste om op te ruimen.
Emotie 7: het STRESSMOMENT
Uh-oh, wat als de koffer van de auto open gaat? Dat komt wel HEEL dicht bij het kofferdeksel!
Wat als de Vrouw Des Huizes slordig parkeert?
CHANCE! Zelfs met een grote molen, is er nog 5cm speling.
Emotie 8: voldoening
Dat hangt niet in de weg, en is compact en efficiënt. En aan die balk is het juist op armlengte. Top! Dat was 8 emoties waardig.
Op de foto: