Review: Daiwa Rarenium

***** ENKEL VOOR MATERIAALFREAKS *****

Voor vissers die gaan vissen om te vissen en niet wakker liggen van materiaal: onderstaande review is niet interessant. We zien u graag volgende week weer voor een ander artikel.

Zo, welkom Tackle Tarts, materiaalfreaks en materiaalhoeren op onze eeuwigdurende zoektocht naar de ideale spinmolen. Deze keer gaat het lukken! We gaan onze materiaalhonger kunnen stillen .. … voor een paar maand … in het beste geval.

Maak het u comfortabel, ga naar de WC, en zet een tas thee, want het gaat een dikke boterham worden. We beginnen met story time, gevolgd door uitgebreide spionage aan de keukentafel, en vervolgens natte testen. En tussendoor gaan we waarschijnlijk van het padje af.

Story Time

De Shimano Rarenium, zoals jaar en dag te zien op 1 van de banners op deze site, is een fenomeen. Veel vissers zijn er lovend over.

De CI4+ 1000 versie is zeer licht (170g), compact, en heeft een trage overbrenging en een kort zwengeltje.  En het is gewoon een goede molen in het algemeen.

Maar hij is al een paar jaar uit het gamma. Slechte move van Shimano. Het gevolg is dat er voor nette tweedehandsexemplaren nog heel veel geld gevraagd en geboden wordt. Ze zijn ook zeldzaam. Het gerucht is dat de serieuze forelvissers, de mannen met zo een hengelhouder-karretje met 15 stokken, ook allemaal 15 rareniums hebben.

De 2015/2016/2017 Stradics zijn wel beschikbaar in snelle en trage overbrengingen, maar het is niet hetzelfde.

Ze zijn niet top. En ook niet mooi blinkend zilver. (De allernieuwste Shimano Stradic FL dan weer wel, maar die is op dit moment maar in 1 overbrenging beschikbaar.)

Maar sinds de introductie van de LT lijn in 2017, steekt Daiwa Shimano op vele vlakken de broek af.  En in de LT lijn vinden we een blinkend zilveren molen, met korte zwengel en korte overbrenging: de Daiwa Caldia LT.

In ons geval: de Daiwa Caldia LT van ‘de MOMO del’. Dat is deze dame:

Geen idee waarom ze een Daiwa Caldia had. Onze leverancier FlandersFisher kon geen commentaar verschaffen.

Maar dit zijn de specificaties, hier is het om te doen. Dit is waar de meeste verkoop op gebaseerd is.

Wat zien we?

Duidelijke pictogrammen! Dat zou een bonuspunt waard zijn, ware het niet dat die van Shimano en de meeste andere merken even duidelijk zijn.

CALDIA is de naam. Zullen we proberen te onthouden. Het is dus een vrouwelijke molen.

LT is Light and Tough. Licht en stevig. En dat is ook zo.

1000 Is de kleinste maat. Streetfishing enal.

S betekent Shallow, dus met ondiepe spoel. Geschikt voor gevlochten draad.

P staat voor Power. Een lage overbrenging betekent meer kracht maar minder snelheid.

MAGSEALED klinkt fancy, maar wil gewoon zeggen dat de anti-retourlager afgedicht wordt door 2 licht magnetische stalen plaatjes met een ferromagnetische olie tussen.

ZAION gaat over het carbonvezelversterkte plastic dat gebruikt is in de behuizing en de rotor.

ATD is de Automatic Tournament Drag. Dat is de slipkoppeling met vilten plaatjes.

CRBB is een Corrosion Resistant Ball Bearing. Een roestvrij stalen lager.

TOUGHDIGIGEAR is volgens ons ook maar een naam omdat ze moesten opboksen tegen Shimano’s HAGANE. Het betekent gewoon: heel precies gefreesde tandwielen. Leuk woord voor de westvlamingen: Hagane. Haha nee.

Dan de pictogrammen.

Tandwielekens 4.8 : 1, dat is de overbrengingsverhouding. 1 omzwengeling betekent 4.8 omwentelingen van de rotor. Dat is een lage verhouding. De andere meest courante verhoudingen zijn 5.0, 5.2, 6.0 en 6.2.

Weegschaaltje 180g is uiteraard het gewicht. We hebben het nagekeken, het is juist. De zilveren Rarenium CI4I die goud waard is, weegt 170g.

Maximum slipkracht is zogezegd 5 kilogram. Dit is het equivalent van penislengte voor vismolens. “Ik heb de grootste en de langste!”

60cm Lijn wordt er binnengehaald per zwengelbeweging. Dat is aan de lage kant, maar niet eens extreme weinig. De verhouding is wel laag, maar de spoel is niet klein. Dus 1 wikkeling draad is nog altijd redelijk lang.

6 Kogellagers. Dat is genoeg, maar zonder luxe.

Dan zien we een tabel met spoelcapaciteit en lijndiameters. merk op dat het gaat over 0.12mm nylon, en 0.045mm gevlochten lijn. Dat zijn aanbevolen diameters, en dat zou moeten een indicatie geven dat dit een hele finesse-achtige molen is.

Kleurenpatroon: blinkend zilverachtig. Zeer sexy. De MOMO del had er nog groene gevlochten lijn op liggen, die vervangen we wel door roze voor de test. Want zoals gezegd, is het een vrouwelijke molen.

Lijndiameters en typenummer staan nog eens op de spoel gedrukt. Want niemand vindt nog de doos of het instructieboekje achteraf.

De rotor is blinkend afgewerkt, en we zien iets dat lijkt op strengen carbon – of glasvezel in het plastic. De rotor is in ieder geval zeer licht, en zeer stijf.

Aan de basis van de zwengel staat de verhouding nog eens afgebeeld, 4.8 op 1. Low speed staat er expliciet bij. Hier zetten we straks nog een boompje over op.

Ook te zien op dit beeld: alle externe schroeven zijn van goede kwaliteit, en dezelfde maat van Torx. 20 Bonuspunten voor Daiwa! Dit doet Shimano helemaal fout.

Neen, we gaan deze molen deze keer niet openschroeven, het is niet nodig, en we zijn AvE niet.

Dit is het anusperspectief. Zelfde maat van Torx.

Ok, geen teardown, maar even de spoel losschroeven om onder de rok te kijken, moet wel kunnen.

Geen lager(s) in de spoel! En dat is keigoed, want van alle modern molens is deze Calzedonia degene met het meest solide gevoel in de spoel. Er is gewoon een solide, geanodiseerde uitstulping die rust tegen een ingevette plastic ring. Er zit het minste speling op, en het loopt zeer soepel.

Aan de voorkant van de spoel zit de slip. Enkelvoudig, met 1 vilten ring. Hier kan je ook het effect van de ‘S’ zien: tussen de buitenkant van de slipkoppeling en de binnenkant van de spoel, zit 2mm loze ruimte. Dat is prima, dan gebruikt elke molen dezelfde koppelingsplaten.

Een voetnoot over koppelingsplaten: Daiwa heeft niet dezelfde mankracht in naverkoopsservice zitten als Shimano, maar koppelingsplaten zijn snel verkrijgbaar en goedkoop! Je zou bijna niet de moeite nemen om ze proper te maken en terug in te vetten: gewoon nieuwe steken.

Kijk hoe compact de beugel is! Hij scheert rakelings langs de spoel. Dat is goed voor de roterende massa.

Van bovenaf gezien, valt de korte zwengel op. Logisch dat de Calabria een vrouwelijke naam krijgt van Daiwa. Een mannelijke molen met een korte zwengel zou sowieso een ‘Njet!’ krijgen van de marketingafdeling.

De knop is uniek in de LT lijn, en dikker dan die van de Ballistic en alle anderen. Mogelijks afgekeken van de Rarenium.

Over de Ballistic gesproken: hier is bij, de grote broer. Alhoewel, groter?

Bij nader onderzoek lijken de afmetingen gelijk te zijn. Behalve de zwengel, want die is langer bij de Ballistic. Die heeft een langere hefboom nodig, met de grotere overbrengingsverhouding.

 De spoel is bij Daiwa iets conisch naar boven toe. Ziet er raar uit, maar werkt goed.

Aan de keukentafel ziet dat er goed uit: zeer licht, zeer stevig, zeer weinig speling, draait als een naaimachineke. Wat zouden we denken van een kleine test?

 

We spoelen de Chlamydia vol met Sufix Nanobraid, en hangen haar onder de Major Craft K G Lights, en we trekken een uurtje naar de duistere waterkant.

Werpen, inhalen, sportieve baarzen harken. Good stuff. Zelfs zonder een geile molen is dat plezant.

De dertiger en veertiger baarzen laten zich dit jaar niet zien op het kanaal. Ofwel zijn ze allemaal Shimano fanboys. Maar dat terzijde, wat merken we?

1: Als een naaimachineke draait het! Zo moeiteloos dat het bijna belachelijk is.

2: Geen flex in de molenvoet, geen speling op de beugel. Dus je kan hard en snel indraaien zonder dat er rare dingen gebeuren.

3: De beugel klapt kordaat, maar met weinig geluid dicht. Net zoals bij de Fuego en de Ballistic. 5 Bonuspunten omdat het bij Shimano met een klik en met een harder contact is. Of weet je wat: we geven Daiwa hier gewoon 10 bonuspunten voor de hele beugel. Hij is steviger dan de competitie, en heel licht, en spelingsloos, en geruisloos.

4: Hier komt hij aan: de dikke berkenboom die moet opgezet worden. Dit draait om de kern van de discussie: de lage overbrengingsverhouding en de korte zwengel. Heel kort samengevat: snelle molens zijn enkel goed om indruk te maken bij de meisjes.

Laat ons de Ballistic er terug even bij nemen.

Caldia: 4.8 / 1 met een korte zwengel.

Ballistic: 6.2 / 1, dus 30% sneller, met een zwengel die ongeveer 30% langer is. Dus de betere hefboom compenseert perfect het verlies aan kracht door de hogere overbrenging.

Wat is dan het verschil? En het verschil is duidelijk voelbaar.

Het verschil zit hem in inertie. Massatraagheid. Dat werkt niet lineair, dat neemt sneller toe dan lineair. Je brengt lijn binnen en je sleept een stuk kunstaas door het water, dat stuk blijft hetzelfde. Maar je moet ook je rotor op gang brengen en afremmen. Zeker bij technieken zoals dropshotten of C-riggen: je bent constant aan het optrekken en afremmen. En dat gebeurt met veel, veel minder inertie bij trage molens. De Calzedonia voelt veel vinniger en lichter aan dan de Ballistic en andere snelle molens, en het is dat wat veel vissers aantrekt. Dat is ook heel belangrijk bij finessetoestanden, streetfishing, forelvissen,…

De snelle molen voelt aan als een fiets met een groot verzet: je kan er snel mee gaan, maar optrekken vraagt veel kracht.

Even samenvattend: als je een snelle en een trage molen hebt van hetzelfde merk, met dezelfde zwengellengte, dan zal de trage molen krachtiger zijn. Bijvoorbeeld voor als je diepduikende pluggen of spinners wil voorttrekken.

Als je een snelle en een trage molen vergelijkt waar de zwengellengtes aangepast zijn, kan je met beiden even veel kracht uitoefenen op je lijn en je kunstaas. Maar de trage molen zal meer moeiteloos en vinnig aanvoelen.

Zijn we nog mee?

Neen? Ook goed. Verder met de test!

We hebben gezocht naar nadelen van de trage overbrenging. Stel, hypothetisch gezien en zuiver theoretisch: je maakt een slechte worp. Dat gebeurt bij ons uiteraard nooit, maar we willen maar alle mogelijke scenario’s afdekken. In het belang van de lezers enal. Dan moet je 50 meter lijn binnenzwengelen. Met de Caldia zou je dan 30% langer bezig zijn.

Niet helemaal waar, zo blijkt… Door het korte zwengeltje en het stijve frame, kan je iets sneller zwengelen. Het ziet er uit alsof je aan de waterkant staat te masturberen, maar je verliest geen 30%.

De korte overbrenging bracht het voordeel van precisie. Het dropshotlood steen per steen verplaatsen, tot op de centimeter nauwkeurig, ging super goed. Ook bij een aanbeet even stoppen met zwengelen, dan een klein beetje slappe lijn opnemen,… daar was meer precisie voor. Helemaal top. Het zou kunnen dat we meer vis gevangen hebben door met de Caldia te vissen.

Ook bij opdraaien van de montage, vlak voor uitwerpen: je draait op, en dan moet je afremmen alvorens je terug uitwerpt. Afremmen gaat gepaard met inertie, en die is veel minder bij de Caldia. Ja, je werpt preciezer met een Caldia, doordat je montage met meer precisie is opgedraaid.

5: Line lay.

We moeten het er over hebben. Hoe wordt de draad opgespoeld?

Daiwa gebruikt een groot tandwiel om de spoel op en neer te laten gaan. Dat is simpel, dat is spelingsloos, maar je hangt vast aan een sinusoïdale beweging.

Shimano gebruikt een wormwiel. Dat is ingewikkelder, duurder, heeft meer speling, maar je hebt wel de volledige vrijheid over de beweging van de spoel. Je kan wat langer blijven hangen aan de boven – en onderkant, of je kan sneller af dan op, zo van die dingen. En met de huidige mode van hoge spoelen, zou Shimano in het voordeel kunnen komen.

Dat gezegd zijnde:

Hier lijkt niks mis mee. Het is ook 0.04mm braid, zoals aangeraden op de doos. Mogelijks mag de braid iets scherper gekruist liggen, zodat hij bij grote druk minder in zichzelf snijdt, maar daar hebben we tot nu toe nog geen nadeel van gemerkt.

6: Bijna vergeten: slip!

Gelukkig is Danny De Dertiger dan toch opgedaagd, zodat we de slip hebben kunnen testen. Remember: 0.04mm PE lijn is opgespoeld.

De slip is 100% goed. Niet te haperig, en ook niet té belachelijk boterig en zacht. Gewoon zacht, en voorspelbaar in te stellen. Komt ook zonder enige extra frictie op gang. Hier zijn geen bonuspunten te winnen, omdat een perfecte slip tegenwoordig te verwachten is op elke molen. Dus: set it and forget it, net zoals de slip om ons middel heeft ze het volste vertrouwen.

Of misschien toch een half bonuspuntje: de ratel van de slip is beter dan bij eender welke andere molen. Niet té metaalachtig rinkelend als een fietsbel, niet te luid, maar toch duidelijk. En zonder harde punten. Want uiteindelijk wil je enkel zelf je slip horen, heel de visput moet niet weten dat je dikke vis aan het harken bent. Dit is trouwens typisch Daiwa, en iets wat ze al tientallen jaren doen: schijnbaar onbenullige details perfectioneren. Omdat er ergens iemand rondloopt die het in een helder moment gaat opmerken en appreciëren.

Conclusie

Absolute klasse. De Caldia is een zeer, zeer fijne molen die zeker in de voetsporen van de Rarenium mag treden. We zijn vergeten over de prijs te praten, maar in de prijscategorie van 155€ komt er niets in de buurt.

Voetnoot: omdat het leutig moet blijven, en vooral omdat we onszelf soms niet kunnen bedwingen, is noodgedwongen de categorie ‘filosturbatie’ aangevinkt. Trouwe lezers weten wat dat betekent: het artikel is geen zever, maar kan sporen bevatten van hilariteit.