De knoop van Zotte Albert

Ten eerste is ’t AlbertOOOOOOOOOOÔÔÔÔooooooo!!!

En ten tweede: de Crazy Alberto knoop is de beste verbindingsknoop voor fluorocarbon en braid. Praktisch gezien*.

Laat ons eerst eens uitgebreid kijken wat we willen, voor een verbindingsknoop tussen braid en fluorocarbon.

Uiteraard moet een verbindingsknoop sterk zijn. Maar dat is wat vaag en mysterieus. Wat maakt dat een knoop sterk is, ook voor dunne braids?

Wel, 2 dingen.

1: de braid mag niet krap rond zichzelf knopen. Geen krappe bochtjes!

Braids van 0.04mm en 0.06mm zijn zo dun, dat je de vezels kraakt als je ze rond zichzelf knoopt. En dan is de sterkte direct weg.

Als je goed kijkt naar de rode draad, dat is in ons geval de dunne braid, dan plooit die nooit rond zichzelf. Ideaal! Er zitten altijd 2 lagen dikke fluorocarbon tussen, dus de bochtjes zijn laaaaaaang en zachtjes. Bij gelijke treksterkte is fluorocarbon ongeveer 3 keer zo dik als braid. Dus de blauwe lijn is veel dikker dan de rode.

2: De lijn mag zichzelf niet afknellen.

Hier heeft bijvoorbeeld een Palomar knoop heel veel last van.

De palomar knelt zichzelf af, zie je het? Bij hard fluorocarbon en harde haakzettingen kan de boel dan spectaculair uit mekaar spatten. No bueno.

Maar wederom: onze Crazy Alberto heeft hier geen last van. De Alberto is in dat opzicht een beetje zoals een knotless knot van het karpervissen.

Dat zijn ook maar wat wikkelingen, zonder dat er ergens een echte knoop in de draad ligt. Geen knoop is sterker dan wel een knoop. En dat doet Crazy Alberto ook: een beetje rondwikkelen zonder echt te knopen.

3: Een verbindingsknoop moet vlot door de geleideogen floepen.

Hij mag dus niet te dik zijn, en er mag geen stijf fluorocarbon aan de zijkant uitsteken.

Dat doet onze Zotte Albert … … TOOOOOôôô redelijk goed. De dikste lijn, de fluorocarbon, is gewoon dubbel geplooid zonder knoop. Dus het uiteinde steekt niet aan de zijkant uit.

De enige knoop die dit nog beter doet, is de FG knoop.

De FG knoop is nog smaller, maar om hem te knopen, moet je je tanden én je tenen mee gebruiken om spanning op de lijn te houden. Of je moet kunnen vlechten als een meisje van 6 jaar.

Anyway, onze Alberto knoop is bijna de smalste, en floept heel goed door geleideogen. Zeer goed!

En vlechten als een klein meisje brengt ons bij de volgende vereiste:

4: een verbindingsknoop moet SNEL en GEMAKKELIJK te leggen zijn.

Want knopen doe je niet alleen thuis in de zetel. Een nieuwe knoop leggen is soms ook nodig

• als het vriest dat het kraakt
• als de wind je van je sokkel blaast
• als je helemaal opgenaaid bent omdat je een dikke vis hebt verspeeld
• als je helemaal opgenaaid bent omdat je hebt vastgehangen
• als je zat bent
• …

Dat laatste is voor forelvissers die veel in de kantine hangen. En voor streetfishers die niet veel vangen.

De Crazy Alberto is super simpel om te leggen: het is maar een paar keer draaien, nog een paar keer draaien, en 1 keer de braid door een lusje steken. Het is vooral met uiteindes door een lus te steken dat veel tijd verloren gaat. En dat doen we dus maar 1 keer.

Misschien is dit het moment om uit te leggen hoe de Crazy Alberto het beste gelegd wordt, mét al de trucjes.

Stap 1: fluorocarbon dubbel plooien, en pitsen!

Je plooit je fluorocarbon lijn dubbel, op 6 of 7cm van het einde. Een langer uiteinde mag ook, maar dan verspil je voorslagmateriaal.

En pitsen! Het is heel, heel belangrijk dat je de fluorocarbon krachtig toepitst. Hij moet echt vervormd zijn. De ronde doorsnede moet langwerpig worden in het puntje. Anders kan de knoop gaan slippen.

Stap 2: braid komt door de opening, en wikkelen.

Bij deze stap moet je even onthouden hoe je de braid door de opening van de fluorocarbon steekt. Wij steken van onder naar boven. Straks op het einde moet je in omgekeerde richting doorsteken.

En dan wikkelen. 5 Of 6 keer is in onze ervaring het beste. Als je minder wikkelt, is de knoop misschien niet sterk genoeg. Als je meer wikkelt, is hij moeilijk om aan te trekken. Met super gladde braid kan je wat meer wikkelen, met zeer ruwe braid wat minder.

Tip: laat wat spatie tussen de wikkelingen. Want de wikkelingen in de andere richting moeten er straks nog tussen kunnen. Teveel spatie is gemakkelijk weggewerkt. Te weinig spatie is gejost.

Stap 3: overpakken en terugwikkelen.

Na 5 of 6 gespatieerde wikkelingen, moet je omdraaien en terug richting begin wikkelen. Dat gaat het gemakkelijkste als je van vingers wisselt. In het geval van normale, rechtshandige mensen: eerst heb je de kop van de knoop tussen duim en wijsvinger van je linkerhand. Hier pak je de staart van de knoop over met duim en wijsvinger van je rechterhand.

En dan wikkel je terug richting kop, wederom 5 of 6 wikkelingen.

Tip: probeer de terugwikkelingen mooi tussen de heenwikkelingen te laten vallen.

Het moet niet 100% perfect zijn, maar de kracht van deze knoop komt van het feit dat de dunne, losse braid de fluorocarbon lijn omknelt zoals een vingervalletje.

Stap 4: braid terug van waar hij gekomen is!

Dit is het enige moeilijke aan de Crazy Alberto knoop! Maar je hebt altijd 50% kans op slagen 🙂

De braid moet terug door de lus aan de kop van de knoop, maar IN DEZELFDE RICHTING als hoe hij gekomen is.

Zo dus! En niet andersom. In het begin zijn we vanonder naar bovengekomen, dus steken we nu door van boven naar onder.

Als je het toch andersom doet, dat ga je snel merken bij het aantrekken. Dan slipt alles gewoon weg.

En dat is het! Afknippen en klaar. Je kan de eindjes kan je super kort afknippen, er kan niks gebeuren.

Voor wie graag nog eens een filmpje ziet:

Ze hebben enkel de aftiteling op het einde mis: een Albright knoop is nog een tikje anders.

Of over Albright gesproken: deze mannen hebben de sterkste verbindingsknopen vergeleken op trekkracht. Albright is goed, Alberto is beter, FG is het allersterkste. Maar zoals gezegd: om een FG knoop te leggen moet je tijd hebben en kunnen vlechten als een 6-jarig meisje.

Voor het streetfishing- en UL gebeuren is er niets beter dan Crazy Alberto.