Welke zoetwater sportvis geeft de beste drils? Barbeel? Roofblei?
Neen: stokvis!
Kijk hoe krom die stok staat!! En de slip was aan het gieren!
De dril van een stokvis begint altijd met een duidelijke, harde aanbeet. Meestal als je aas zich dicht tegen de bodem bevindt, want daar houden de meeste stokvissen zich op. En initieel blijft de stokvis met veel weerstand op de bodem liggen, net zoals een hele dikke snoekbaars of een meerval. En als je er dan eindelijk beweging in krijgt en lijn kan winnen, dan trekt de stokvis elke keer met heel zijn gewicht richting de bodem. Met een te losse slip kan je gewoon geen lijn winnen, zo intens is het gevecht.
De meest vriendelijke manier is de stokvis in het water onthaken, en direct terug vrijlaten, zoals bij een snoek in de zomer. Dit is een mooi meterexemplaar.
Catch and release!!
Dit is O.G. Supervlieg met een heel lang exemplaar uit Gent:
Op onderstaande foto is de slijmlaag van de stokvis goed te zien, deze mag je vooral niet beschadigen.
(Ja, een onthaakmat was beter geweest!)
Weinig is geweten over de biologie en de voortplanting van de stokvis, maar in Vlaanderen komen ze vrij algemeen voor. Ze zijn vooral te vinden bij onderbrekingen in stromend water, zoals tegen brugpijlers en obstakels. Of in buitenbochten van traag stromende rivieren. Ze houden niet van de vaargeul in druk bevaren kanalen.
Net zoals bij de snoek, spelen overhangende bomen een voorname rol bij de voortplanting. En in stedelijke gebieden kan je stokvissen tegenkomen van de ondersoort ‘kerstboom’.
Stokvis deelt ook een kenmerk met baars: waar er 1 zit, zitten er meestal meerdere.
De grootste biologische vijand van de stokvis: baggerwerken. Na een periode van baggerwerken, kan het soms jaren duren eer de populatie aan stokvis zich herstelt.
Gelukkig heeft het bestand aan stokvis niet teveel last van panvissers. Panvissers concentreren zich eerder op snoekbaars en paling. Stokvis staat enkel op het menu van veganisten, en die staan voorlopig nog niet massaal aan de waterkant.