Op de operatietafel ligt vandaag een Quantum Smoke molen. Dit exemplaar is helemaal afgebeuld geweest, dus we gaan een reddingsactie op poten zetten. En eens goed onder de rok kijken, eens zien hoe Quantum zijn molens maakt.
Onder de rok kijken, zeggen ze. En dan direct met de schuifmaat opmeten hoe lang de zwengel is! Is dat hier Thailand ofzo?
Neen, maar het is een interessante molen. Zogezegd een 2500 maat, maar vrij compact. En met een 6.2 op 1 versnelling, dus zeer snel! 33 IPT zeggen ze, dus 33 inches per turn. Dat is 84cm per omzwengeling, dat is veel. Dus er komt veel kracht op de tandwielen, dat wil dat zeggen.
Deze molen heeft enkele jaren intensief in gebruik geweest, en heeft veel te zware gewichten en veel te grote vissen moeten binnentakelen. Ook heeft hij zwaar werk moeten doen, met blade baits, chatterbaits, pluggen,… Dingen die trekken en schokken.
En er is goed nieuws en slecht nieuws.
Het goede nieuws: hij leeft nog!
Het slechte nieuws: overal zit speling op. Letterlijk op alles.
Ahja, de zwengel meet 60mm, dat is heel, heel lang. We zitten dus met een compacte, snelle, maar stevige molen. Met speling.
Stap 1: muziek! Fatboy Slim is goed bezig tegenwoordig. Een draadloze headset is belangrijk gereedschap om molens te redden. Of te reviseren.
Stap 2: beginnen bij het begin.
Stap 3: gewoon verder doen tot het klaar is.
OK, dat is misschien niet het beste stappenplan ter wereld. Maar het is molenseizoen, vaste lezers hebben al genoeg stappenplannen gelezen.
De slip heeft meerdere platen, en de niet-metaal platen zijn van carbon. Hetzelfde als de Favorite.
Carbon slipplaten heeft als voordeel dat ze beter tegen hitte kunnen, ze hebben iets meer uithoudingsvermogen. En indien goed gemaakt, kan de slip nog altijd boterzacht zijn. Het is dan wel margarine in plaats van roomboter. Dit is anders, maar niet beter of slechter. Wel anderser.
Ja, die slip heeft gewerkt hé. Een beetje zwart koolstof is normaal.
Vers vet, clipje klik klak, klaar.
De spoelsteun is een apart stuk, met een pinnetje. Zoals bij de Morethan.
De gebruikte materialen lijken een beetje Chinees, en de passingen zijn niet van Japans niveau. Maar het is allemaal wel stevig.
Bastard clipje.
Even een foto om de volgorde niet te vergeten.
De spoel wordt afgesteund op 1 lager en 1 bus.
Kunnen we daar geen 2 lagers van maken?
Nein, want de dikte is anders. Spijtig.
De rotor staat een beetje los op de pinion, wat voor extra gewaggel en speling zorgt. Maar het borgschroefje heeft zijn werk wel gedaan, want de moer is niet verder losgekomen.
Plop! Moer weg. Waarom hangt daar vet?
Dat is een interessante rotor, en heel typerend. Het soort plastic is maar heel gewoon en Chineesachtig aanvoelend. Maar de rotor is wel licht en sterk, door de vele uitsparingen en versterkingsribben.
Bwak! Dit soort kleur van vet wil zeggen dat er onderdelen op mekaar hebben ingevreten.
Dit is een heel aparte constructie! Die ring ziet er uit alsof je speciaal gereedschap nodig hebt om hem los te draaien, maar gelukkig gaat het gewoon met de vingers.
Zo een kinder ei kan dienen om kleine losse onderdelen bij te houden.
Dit is heel, heel apart!
De anti-retour lager is zeskantig, en zit gewoon in een zeskantig gat. Er is geen hendeltje om hem uit te schakelen.
En ook: de pinion wordt afgesteund op 2 dikke lagers aan de voorkant! Bij een ‘normale’ constructie zit er een groot lager aan de buitenkant, en een klein compact lagertje diep vanbinnen.
Interessant….
Nu gaan we het zien: de sleutel tot een goeie molen zit een beetje in de tandwielen zelf, maar voor een veel groter deel in hoe de tandwielen worden afgesteund. Zelfs matige tandwielen kunnen perfect overleven als ze perfect in positie blijven, ook bij slijtage en hoge krachten.
Dat is ook apart. En met apart bedoelen we dan raar. De pinion is traditioneel gemaakt uit hard messing. Deze pinion is gemaakt van aluminium, en geanodiseerd in de kleur van messing.
Aan de kleur van het vet te zien, is er wel wat geschuurd geweest.
Een bastard shimmeke! Mentaal noteren waar die zat. Want het gebeurt dat zulke shimmekes niet op de constructietekening staan.
Zou dat een ronde o-ring zijn die in de zeskantige vorm is geknepen?
Schmutz, und wieder schmutz.
Dit is het kroonwiel. Het materiaal lijkt maar gewoontjes, maar de tandvorm is heel goed. En ze hebben ook de moeite genomen om gewichtsbesparingsgaten te maken.
De 2 staven vallen er bijna vanzelf uit, en dan kan de centrale as verwijderd worden. De 2 staven hebben een coating van zwart oxide. Dat is heel toepasselijk voor de applicatie, waar er een aluminium blok over schuift.
Dat spoelopenneerwieltje ziet er maar klein uit. Maar de spoel is ook niet hoog.
Schmutz abwischen. Dat wieltje heeft wel geschuurd tegen het huis.
Het frame is wel een interessant gietstuk. Lijkt aluminium. Het is een beetje monocoque, maar niet waar daiwa de monocoque doet. Het is monocoque rond de anti-retour lager. Weeral andersheid.
De boutjes van de zwengel hebben een Torx kop. Maar het laatste boutje zit diep weggestoken in een gefreesd stuk. En daar kan een bit niet bij!
Dat zijn wel minpunten voor onderhoudbaarheid. Want wie heeft er nu een hele set van de kleinste Torx schroevendraaiers?!
Wij. WiHa SoftFinish goeien boel.
Daar is iemand kwistig geweest met een soort Loctite. Want de pellen Loctite vallen er af.
Een beetje te kwistig zelfs, want het kroontandwiel plakt tegen de zwengel. Geen enkele beweging in te krijgen, die zijn permanent tegen mekaar geplakt. Zo kunnen we niet aan de rechtse lager.
Pech. Proper maken, nieuw vet, en vooruit met de geit. Moeilijk gaat ook.
Dit is het carter. (Van het Frans: écarter) Bemerk dat de handgreep asymmetrisch is! Deze molen positioneert zichzelf dus meer naar achter!
Dat is weeral anders dan anders. En dit heeft wel iets, maakt een stok waarschijnlijk minder topzwaar.
Assembleren valt goed mee: alles past, en de 2 staven glijden er langs de achteropening in.
Ook dit poepstuk vertelt een consequent verhaal: het zijn allemaal doordeweekse materialen, niks fancy. Maar wel op de correcte manier gebruikt. Het eindkapje past goed, en sluit goed af.
Nu de pinion er in. Steriel proper, met nieuw vet binnen en buiten.
Anti-retour en lagers in de opening, ringen er op, en … niet zwengelen!!!
Dit is iets dat je maar moet weten: doordat de tandwielen hypoïde zijn, trek je de pinion naar achter als je zwengelt. En door de onconventionele constructie waarbij alles er langs voor in schuift, trek je de pinion uit zijn verband als je nu zwengelt.
De rotor MOET gemonteerd zijn voor je begint te zwengelen.
Ok, maar die rotor moet nog even behandeld worden. We zijn er nog niet.
De lijnroller mag even los. Beetje schmutz, maar geen rampen.
Omdat Quantum anders moet doen dan anderen: de scharniertjes van de beugel zitten vast met E-clips. Met een gewone schroevendraaier kom je er niet.
Met een stevige pin kom je er wel.
Ej, een lager!
Lagers in het scharnier, daar moet je normaal al een Stella voor kopen.
Dit is wederom een interessante, robuuste constructie: een aluminium pin met een groot oppervlak, en een groot maar dun lager.
En een balansgewichtje! Dat is om de rotor mooi gelijkmatig rond te laten lopen. Want aan de andere kant zit daar een veer en een staaf.
De lijnroller kan nu los. Zit 1 lager in.
Die krijgt ontvetting en wat olie. Dan rest alleen nog maar het mechanisme van het scharnier.
Dat is altijd een plechtig moment waarbij je een veertje door de kamer schiet.
Weet je wat: we gaan dat anders doen. Eerst het dekseltje er terug op, en het scharnier open. Dat is veiliger.
Dan kunnen we ook zien hoe die staven moeten gepositioneerd worden.
Rood vet, geen lager aan deze kant, maar wel een krokante boel.
Krokante oorsmeer verwijderen.
Terug installeren zonder de veer door de kamer te lanceren!
Clipjes monteren gaat gewoon met een platte schroevendraaier.
Bonustip: dit soort kruiskopboutjes kan je beter vastzetten met een platte schroevendraaier. Die slipt minder.
Rotor: klaar!
Spel terug op de wagen, pinneke terug in de as. Bastard clip er terug op.
Test: OK! Dat voelt al minder krokant aan, alles is terug zompig en gesmeerd nu.
Maar dat handvat! Dat moet ook nog even uit mekaar.
Het einddopje is ingekeept om te verwijderen met een penny. Maar dat hebben we hier niet, dus het zal 10 eurocent moeten worden. Dat is wel iets lastiger, want 10 eurocent is afgerond aan de zijkant, en een penny niet.
Interessant detail: de kant aan de zwengel heeft een bus, met uitsparing voor een kladder vers vet. De buitenkant heeft een klein kogellager. Dat is slim gezien. Want de binnenkant is waar dikwijls vuil of stukken braid in de soep worden gedraaid. De buitenkant is netjes afgeschermd, dus daar komt een lager beter tot zijn recht. Er is wel over nagedacht.
Klaar!
Moeten we een conclusie schrijven? Meestal zijn mensen op het internet heel snel met zelf conclusies trekken. En we zitten op het internet, dus….
Quantum molens zijn heel anders. Er zitten geen hoogwaardige materialen in, maar wel slimme constructies. Betrouwbaarheid en levensduur zijn hoog, maar je moet wel tegen wat speling en wat tandwielgeratel kunnen.