Wat ligt hier op de werkbank? Een jnapesseqwe.
Dat lijkt wel op een soort winch om vanvoor op een Land Rover vast te bouten.
Er zit een boekje bij!
Dat schema gaat nog van pas komen, want we weten allemaal dat elke molen of reel die hier passeert, volledig open wordt gezwierd.
De mannen van Abu Garcia zijn goed, ze leggen bijna uit hoe je een vis moet vangen ook.
Dat is tenminste een handleiding zoals in de goede oude tijd! En het is misschien een beetje foreshadowing, maar dit is de simpelste reel om te onderhouden. Ze is ook gemaakt om uit mekaar te doen.
Wat een agrarisch apparaat. Dit is nog van voor dat de druppelreel en de duimknop is uitgevonden.
Rechts zie je de knop van de ratel, dat is hét verkoopsargument van dit agrarisch apparaat. Want dat ratelt als een vis lijn neemt, ideaal om te trollen op dolfijn.
Met deze reel is kunstaas van 200g in het rond gezwierd, en er hebben ook enkele hele dikke vissen aangehangen. En door al het geweld en gewring heeft de slinger een trek gekregen. Daar is weinig aan te doen, dus daar moet een nieuwe op. Gelukkig is de Ambassadeur een beetje een cultreel, en is bijna alles verkrijgbaar bij Molen en reel onderhoud in Nederland.
Zo maken ze ze niet meer.
Staat die molenvoet geplooid, of is dat zo? Dat zal wel zo zijn, want het is mooi symmetrisch.
We beginnen bij het begin. onder dat plastic dopje moet een hele grote moer zitten.
Made in Sweden, dat is waarschijnlijk nog echt waar ook.
Ennnn… we worden begroet door: een E-clipje dat scheef gemonteerd zit. Scheef én krom én met de botte kant naar boven.
Tip: installeer E-clipjes altijd met de scherpe kant naar boven. En recht.
Eén slingerverwijdering later: de eerste sporen van schmutz. Dit vet is uit de middeleeuwen, en is aan het verstenen.
Bemerk ook de duimschroeven. Je kan de reel ook in tweeën vijzen aan de waterkant, om de spoel te vervangen.
Dit soort dingen gaan we overal zien: deze reel is gemaakt om in en uit mekaar te gaan. Alles is roestvrij staal of brons. Toen deze reel ontworpen werd, in de vorige eeuw, waren parkervijzen nog geen ding, en Chinees plastic ook nog niet.
Hier zien we veel dingen.
Ten eerste: goujons! Wat zou het mooie Nederlandse woord daarvoor zijn? Draadeinden? Die zorgen er dus voor dat je geen boutjes kan kwijtraken aan de waterkant. Dat zie je ook niet meer.
Ten tweede: een eerste poging tot centrifugaalrem, en een lager. Er zitten DRIE lagers in deze reel! De volle DRIE.
En een geharde, gepolierde centrale as, en de hele tandwielkast valt van de molen weg.
En het vet is langzaam maar zeker aan het veranderen in vernis.
Aan welke kant zullen we beginnen? De gemakkelijke kant? Dit is de kant met de ratel. Met mooi Abu embleem. Wederom: alles in metaal. Na een nucleaire oorlog kan je met deze reel waarschijnlijk nog vissen.
Twee kruiskopschroefjes later, valt alles zo wanordelijk uit mekaar. Dat is een heel mechanisch en simpel gedoe eigenlijk.
De goujons en paspennen zijn zo gepositioneerd dat je het niet fout kan monteren. Hulde aan de Zweden!
De lijngeleider kan ook zonder gereedschap worden vervangen: er zit een gechromeerd dopje met kartels over, en de stift valt er zo uit.
De wals van de lijngeleider is supergemakkelijk met de hand te verwijderen. Die krijgt een klein beetje nieuw vet, en is klaar.
Tof hé, onderhoud op 10 seconden, zonder gereedschap.
Zo, die helft is al klaar. Easy peasy.
Zullen we ons dan nu richten op het iets meer ingewikkelde deel? De tandwielkast.
Dit is de dop van de remafstelling. Interessant ontwerp, en zeer sterk en stevig uitgevoerd. Door de dikke o-ring zal de dop niet snel gaan vliegen. Buiten wat plakkerig vet vervangen, is hier eigenlijk weinig werk.
Twee schroefjes later, onthult zich een tandwielmechanisme. Geen veertjes die onderdelen door de kamer lanceren. Geen drama.
Buiten dat vet van voor de oorlog, is hier eigenlijk niets aan de hand. Dat zijn allemaal hoogwaardige materialen.
En als je goed kijkt naar dat design,… dan is dit de grootvader aller reels! Alle moderne druppelreels gebruiken nog altijd dezelfde methode om de pinion op te hangen, en dezelfde sandwich van kroonwiel.
Dat vet is al geen vernis meer, dat is echt lijm.
Absoluut poepsimpel mechanisme eigenlijk.
Kijk die schmutzigheid!
Dat is wel straf: een slip met meerdere platen. Best even de volgorde in het oog houden.
Terug gemonteerd met vers vet.
De anti-retour krijgt dunne olie op de rollers, maar een laag hard vet om af te dichten.
Klaar! Nu enkel nog dievanons haar tandenborstel teruggeven.
Dit was zo mogelijk het gemakkelijkste onderhoud aller tijden. En die reel kan nog 100 jaar mee.
Bweuh.